Çocukların yaşam biçimini psikolojilerini resimle birleştirmesinden bahsedeceğim bugün sizlere değerli okuyucularım. Çocuklar yaptıkları basit resimlerle bizlere büyük bir dünyanın kapılarını açıyorlar biz bunlara her ne kadar basit ve anlamsız baksakta hayal güclerinde yatan o anlatamadıklarını kendilerini ifade edemediklerini  bizlere anlatmaya çalışıyorlar.gerek renkler gerekse çizgilerle onları anlamak mümkün.

  Resmin kişinin içindekini bir dışarıya vurma, bir yansıtma aracı olarak belirlenince, onun kişiliği tanımadaki değeri kolayca anlaşılabilir.  Çocuk kopya etmekten hoşlandığı için, daha ilk yıllarda eline kağıt kalem verildiğinde kalemi kağıt üzerinde gezdirir. Karalamalar oluşturur. Çocuğun gelişimiyle bu karalamalar biçim kazanmaya başlar ve onun için dünyasının bir anlatımı olurlar. Bu nedenle çocuk psikolojisi, resimden bugün en yüksek düzeyde yararlanma yoluna gitmektedir. Çocuğun ikinci yaşın başında yapmaya başladığı karalamalarda, onun hayatını, kararlığını, dengesini ve giderek karmaşıklaşan kişiliğin bazı görüntülerini tanımak artık olağandır.

  Çocuklar 2 yaşından itibaren ellerine kalem geçtiğinde karalama yapmaya başlar. Kalem tutuşları acemicedir. Büyükler tarafından herhangi bir şeye benzetilmese de bu çizimler, çocuğun anlatmakta zorlandığı sıkıntıları, sevinçleri, kişilerarası ilişkileri, beklenti ve umutlarına işaret eder. Çocuğun yaz günü çizdiği ev resminde tüten bir bacanın olmasının bir mana ifade ettiğini dile getiren Çankırılı, “Tüten bir baca evde hayat olduğunu, yemek piştiğini, aile üyeleri arasında sevgi odaklı sıcak bir ilişki olduğunu göstermektedir.

  Baskın nitelikteki anne ya da baba, bedensel büyüklüğü ne olursa olsun genellikle diğer aile bireylerine oranla daha büyük çizilir. Ancak bazı durumlarda anne figürünün çocuğun özenle çizmesi ona olan hayranlığından da kaynaklanabilir. Bu nedenle yorumun yapılabilmesi, aileyle ilgili ayrıntılı bilgi edinilmesine büyük ölçüde bağlıdır.

Kardeş varlığını kabul etmeme yada kardeş kıskançlığını dile getiren çeşitli resimle çocuklar çizmektedir çoğu resimlerde çocuk ailenin tüm bireylerini resmetmesine karşın kendisine yer vermemiştir. Bazı resimlerde de çocuk kendisini anne babasıyla çizmesine karşılık kardeşlerini çizmemiştir. Bazı esimlere çocuk tüm aile bireylerinin gözlerini belli bir yöne doğru çizmiş , kendi gözlerini ise ilgi odağı olan kardeşine yönelterek kıskançlık duygusunu ifade etmiştir. bazı resimlerde ise çocuğu abisine küçük,kendisine büyük olarak resmede çocuğun abisiyle rekabetine ilişkin duygularını net bir şekilde dile getirdiği görülmektedir.

Babanın ölmesin rağmen çocuklar resimlerinde baba figürünün olması dikkat çeker. ölmüş olan babayı temsil eden figürdeki gözler ve ağız ailenin diğer üyelerinden farklı resmedebilir. babasını yitiren çocuk resmi istediğinde ata binmiş bir çocuk çizerek duygusal gereksinimini bu yolla telafiye çalışmıştır. resimdeki bazı farklı şekillerde sembolsel olarak babayı hitap eder. örneğin resimde dağ çizilmesi babanın sembolüdür.

         KAYNAKLAR: http://www.haber7.com ,  http://www.psikolojiportali.com                                                                                                              

                                                                                                                                 Şule KÜÇÜKOĞLU

Ressam